Na czym polega śrutowanie powierzchni?
18 maja 2021Co można poddać malowaniu w lakierni wielkogabarytowej?
19 maja 2022Zabezpieczenie przeciwpożarowe konstrukcji stalowych jest niezwykle istotne, gdyż materiał po przekroczeniu 500 stopni obniża swoją plastyczność, co prowadzi do utraty stabilności konstrukcji całego budynku. Aby zwiększyć wytrzymałość budynku, należy zatem zapewnić wysoką odporność ogniową. Można to zrobić, stosując:
– farby pęczniejące,
– natryski ogniochronne,
– zabudowy z płyt.
Więcej o każdej z metod dowiesz się, czytając nasz wpis.
Co warto wiedzieć o farbach pęczniejących?
Farby pęczniejące tworzą na konstrukcjach stalowych nie tylko ognioodporną, lecz również niezwykle elegancką powłokę. Powłoka tworzy się po osiągnięciu 100 st. C., w stosunku 1:50. Oznacza to, że z jednego milimetra powłoki w trakcie pożaru powstaje pięciocentymetrowa izolacja ogniowa. Pamiętaj, że przed nałożeniem farby pęczniejącej, powłoka konstrukcji stalowej musi zostać oczyszczona z rdzy, kurzu, odtłuszczona i oczyszczona. Przed jej położeniem należy również najpierw na konstrukcję nałożyć farbę przeciwkorozyjną, zabezpieczającą ją przed wpływem środowiska. Farbę nakłada się wałkiem lub za pomocą natrysku, a następnie konstrukcję stalową maluje się farbą nawierzchniową. Farby pęczniejące są estetyczne, trwałe, odporne na pękanie, ścieranie i zabrudzenia oraz niezwykle wydajne.
Na czym polegają natryski ogniochronne?
Natryski ognioochronne, będące kolejnym rodzajem zabezpieczenia przeciwpożarowego konstrukcji stalowych, nie obciążają konstrukcji nośnej, a ich stosowanie jest szybkie i proste. Zapewniają maksymalną szczelność, stabilność konstrukcji nawet w wysokiej temperaturze, a także dodatkowo izolują akustycznie. Idealnie ochronią konstrukcję przed pożarami węglowodorowymi oraz standardowymi. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że natryski przeciwpożarowe posiadają możliwość zaizolowania akustycznego budynku, niezależnie od kształtu oraz wielkości powierzchni. Natryski ogniochronne są mieszanką cementu lub gipsu z dodatkiem włókien wermikulitu, a także wełny skalnej i plastyfikatorów. Materiał w formie proszku podaje się za pomocą odpowiednich agregatów, a następnie łączy się z wodą na końcu dyszy. Grubość natrysku należy uzależnić od rodzaju produktu ogniochronnego, temperatury krytycznej, wymaganej odporności ogniowej stalowej konstrukcji budynku oraz współczynnika masywności elementów konstrukcji. Powierzchnia konstrukcji powinna być przed natryskiem sucha, czysta, niezakurzona i nie zardzewiała.
Płyty ogniochronne natomiast wyprodukowane są z mieszanki magnezowo-wapienno-krzemiankowej, wzmocnionej siatką z włókna szklanego i pokrytej warstwą celulozy. Płyty stosuje się przede wszystkim tam, gdzie wymagana jest wysoka klasa odporności ogniowej konstrukcji. Co więcej, dają one możliwość wykończenia powierzchni, gdyż przystosowane są do klejenia na ich powierzchni na przykład płytek, malowania farbami dyspersyjnymi lub powlekania ich lakierami z żywic syntetycznych lub żywic epoksydowych.